ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Just Friend : Part4
ตอนนี้เป็นเวลารอบกองไฟที่ทุกๆคนใฝ่ฝันถึงทีเดียว ถึงแม้น้องๆแต่ละคนจะดูเหนื่อยๆเนื่องจากโดนสั่งให้วิ่งขึ้นเขาหรือโดนทำโทษด้วยการลุกนั่งบ้าง แต่บรรยากาศรอบกองไฟก็ทำเอาหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เพราะบรรดาอาหารที่วางเรียงรายและเครื่องดื่มไร้แอลกอฮอล์มากมาย
คนที่ทำก็ไม่ใช่ใครหรอกก็ยัยคนที่โดนลากมาด้วยวความมึนอย่างบอมมี่นี่แหละ ทั้งลงมือทำลงมือจัดเองซะจนได้ใจรุ่นน้องทั้งหลายไปเต็มๆ สุดท้ายตัวเองก็มาบ่นว่าเหนื่อยว่าปวดตัวให้เค้านวดบ้างแหละ-_-
“ปวดแขนอะจียงT_T” ว่าจบแขนขาวๆก็ยื่นมาตรงหน้าเค้า จียงได้แต่ถอนหายใจน้อยๆก่อนจะจับแขนบอมมี่มาบีบๆนวดๆให้เบาๆ ตอนนี้เป็นช่วงพักที่สบายที่สุดแล้วสำหรับทุกคน เพราะส่วนใหญ่ก็กินข้าวหรือไม่กินเสร็จก็นั่งเล่นรอเวลาที่จะมีกิจกรรมรอบกองไฟต่อไป กิจกรรมก็ไม่พ้นการให้รุ่นพี่และรุ่นน้องที่มาแสดงความสามารถให้ดูนั่นแหละ
“ฟังทางนี้ๆ อีกซักพักพี่จะให้คนที่แสดงไปเตรียมตัวนะแล้วคนที่เหลือก็ไปรวมกันที่ลานกว้างหน้าเวทีเข้าใจนะครับ^^” รุ่นพี่ที่มาดูแลถือโทรโข่งตะโกนบอกบรรดาคนที่กระจัดกระจายกันไปทั่วบริเวณ จริงๆแล้วเค้ากับบอมมี่แล้วก็ท็อปมีเซอร์ไพร์ดพิเศษโชว์ปิดท้ายเหมือนกันนะ แต่ว่ายังปิดไว้เป็นความลับไม่ให้ใครรู้นอกจากพวกพี่ๆ ก็แค่โชว์ร้องเพลงนิดหน่อยเอง^_^
“เอาละ คนที่ทานอาหารเสร็จแล้วไปเตรียมตัวได้เลย ส่วนคนที่เหลือไปรวมตัวกันที่ลานกว้างด้วย” รุ่นพี่คนเดิมว่าจบก็เปิดเสียงหวีดของโทรโข่งดังลั่นส่งผลให้บรรดาน้องๆทั้งหลายรีบวิ่งกันหัวแทบทิ่ม
“เดี๋ยวพวกนายไปนั่งดูการแสดงก่อนก็ได้นะ พอพวกฉันขึ้นแสดงพวกนายค่อยไปเตรียมตัว พวกนายไม่ต้องเตรียมอะไรมากนี่ใช่ไหม” ครุชฮยองเดินเข้ามาถามเค้ากับบอมมี่ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะร่วมกับเพื่อนๆของเค้า
“ครับฮยอง พวกผมแค่แต่งตัวนิดหน่อยเองน่าจะทันนะ”
“งั้นก็ตามนั่น พวกนายก็ไปดูการแสดงก่อนไปพอน้องๆมันเข้าที่พักค่อยมานั่งคุยกัน” ไ อ้คุยกันในความหมายของครุชฮยองคงไม่พ้นเรื่องดื่มหรอก-_- ก็งี้แหละพอรวมตัวกันได้ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องมีการสังสรรค์กันบ้าง จียงลุกขึ้นหลังจากเห็นเพื่อนๆลุกกันไปหมดแล้วก่อนจะดึงแขนบอมมี่ที่นั่งข้างๆกันให้ลุกขึ้นมาบ้าง
“เมื่อยอ่ะจียงT_T”
“ลุกเร็วบอมมี่ คนอื่นเค้าไปกันหมดแล้ว” เค้าพยายามดึงแขนคนที่กำลังงอแงอยู่ให้ลุกขึ้นยืน แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่ให้ความร่วมมือซักเท่าไหร่ ดูได้จากอาการที่ยังทำหน้าเบ้งอแงแถมยังทิ้งตัวลงไปกองที่โต๊ะอีก
“เร็วๆเข้าบอมมี่ อย่างอแงซิ”
“ก็มันเมื่อยอะ”
“ก็อาสาทำเองไม่ใช่หรือไง อย่ามางอแงเร็ว” แขนพยายามเหลือเกินในการดึงตัวเพื่อนสนิทที่กำลังทิ้งตัวไหลไปกับโต๊ะ สงสารก็สงสารนะแต่เห็นอาสาเองก็บอกแล้วว่าเหนื่อยก็ไม่เชื่อ-_-
“พาไปหน่อยซิ^^” เริ่มรู้สึกเหมือนบอมมี่จะหางานลำบากมาให้เค้ายังไงก็ไม่รู้ซินะ-_-
“ยังไง-_-?”
“ขอขี่หลังหน่อย^^”
“งั้นคลานไปเอง-_-”
“ใจร้าย” จียงมองหน้าเพื่อนสนิทตัวเองอย่างปลงๆ นี่เค้าเคยไปทำอะไรยัยเซ่อนี่มาก่อนหรือเปล่าเนี้ย ทำไมเค้าต้องมารับกรรมดูแลผู้หญิงบ๊องๆคนนี้ด้วย
ถอนหายใจกับอารมณ์ของตัวเองก่อนจะนั่งย่อตัวตรงหน้าหญิงสาว ไม่ได้ใจอ่อนหรอกก็แค่เห็นว่าทำงานมาเหนื่อยทั้งๆที่ไม่ต้องทำก็ได้ แถมลานกว้างนั่นก็อยู่ห่างไปพอสมควรถ้าเค้าใจร้ายให้บอมมี่คลานไปเอง ไม่พ้นตัวเค้าเองนั่นแหละที่จะโดนคนอื่นกระทืบเอาโทษฐานที่ดูแลเพื่อนไม่ดี
“ขึ้นมา-_-” ไม่รู้หรอกว่าคนข้างหลังทำหน้าตายังไง แต่ซักพักแขนขาวๆกับมือเรียงสวยก็เลื้อยผ่านคอเค้าไปจับกันไว้แน่น น้ำหนักตัวที่โถมมาถึงจะไม่ได้เบามากแต่ก็ไม่ได้หนักจนเค้าแบกเธอไม่ไหว สองมือของเค้าเอื้อมไปสอดใต้เข่าของคนที่กำลังกดตัวแนบกับหลังเค้าอยู่ และก็เป็นอีกครั้งที่เค้าโดนกลิ่นหอมๆจากบอมมี่โจมตีให้ปั่นป่วน
“คิคิ ขอบใจนะจียงงี่^^” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าตัวอารมณ์ดีขนาดไหน เพราะเสียงหวานๆของบอมมี่เจือไปด้วยเสียงหัวเราะจนเค้าอดที่จะยิ้มตามไม่ได้
เดินมาซักแปปก็ถึงลานกว้างที่มีเวทีขนาดไม่ใหญ่มากอยู่ตรงหน้า แต่ดูเหมือนบรรดารุ่นน้องบางคนจะแอบอึ้งไปนิดดๆนะเมื่อเห็นเค้าแบกตุ๊กตาบาร์บี้ของมหาลัยขี่หลังมา แต่ยัยคนที่อยู่บนหลังกลับอารมณ์ดีหัวเราะเอิ้กอ๊ากที่ตัวเองไม่ต้องเมื่อยเดินซะงั้น ไม่ได้สนใจไอ้ตาละห้อยที่มองมาของรุ่นน้องผู้ชายที่อยากจะเปลี่ยนตัวกับเค้าซักนิด-_-
“อ้าว ทำไมขี่หลังจียงมาเจ็บขาเหรอ” ท็อปหันมาเห็นก่อนจะถามเผื่อแผ่ความสงสัยไปยังบรรดาพวกสต๊าฟที่มองกันอย่างงงๆเมื่อเห็นเค้าพาบอมมี่มาในสภาพที่ไม่ได้เดินมาพร้อมกันแต่อีกคนกลับขี่หลังมาแทน
“ยัยนี่เมื่อยขี้เกียจเดิน-_-” จบคำพูดของเค้าบรรดาคนที่เหลือก็หัวเราะกันใหญ่ จียงค่อยๆย่อตัวลงให้ยัยเซ่อที่เกาะหลังเค้าอยู่ลงจากหลังไปหาที่นั่งเพื่อนั่งดูกิจกรรมต่อ
ไม่นานนักหน้าเวทีก็เริ่มมีพิธีกรซึ่งก็ไม่พ้นรุ่นพี่ในคณะนี่แหละก่อนจะเริ่มการแสดงของน้องๆที่เตรียมมา มีทั้งการแสดงดนตรี เต้น ร้องเพลงหรือแม้กระทั้งตลกที่เรียกเสียงหัวเราะได้ทั้งลานกว้างนี่ ไม่เว้นแม้แต่บอมมี่ที่นั่งสนอกสนใจการแสดงของคณะเค้าซะเหลือเกิน-_-
เค้าแอบสังเกตุเห็นเธอหัวเราะจนตาหยีหรือไม่ก็ขำจนตัวงอเมื่อรุ่นน้องแสดงอะไรตลกๆ เห็นเธอร้องเพลงคลอตามไปด้วยเมื่อได้ฟังเพลงเพราะๆ เห็นเธอโยกตัวน้อยๆเมื่อมีดนตรจังหวะสนุกๆ สรุปแล้วกลายเป็นเค้าซะเองที่ไม่มีสมาธิดูกิจกรรมตรงหน้าเพราะดันเหลือบมองคนข้างๆเพลินไปหน่อย
“ไปเตรียมตัวได้แล้ว^^”
“อืม ไปเร็วจียง^^” ท็อปหันมาสะกิดบอกบอมมี่ก่อนที่เธอจะหันมาสะกิดบอกเค้าอีกทีและพวกเค้าสามคนก็ค่อยๆออกไปโดยที่แทบจะไม่มีรุ่นน้องสังเกตุเห็นซักคน โชว์ของพวกเค้าก็เป็นแค่การร้องเพลงธรรมดาๆแต่อาจจะไม่ธรรมดานิดหน่อยตรงที่เอาบอมมี่มาร้องด้วยนี่แหละ
จริงๆบอมมี่เสียงเพราะมากนะแต่ไม่ค่อยได้โชว์จะร้องเพลงก็ต่อเมื่อต้องโชว์ความสามารถพิเศษเท่านั้น พวกเค้าเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องก่อนจะออกมารอที่ด้านหลังเวที เค้ากับท็อปจะออกไปร้องกันก่อนจากนั่นบอมมี่จะไปร่วมแจมด้วยในเพลงที่สอง
“เอาละครับน้องๆ ตอนนี้ก็มาถึงโชว์พิเศษแล้วนะครับ^^”
“ใช่ครับ เป็นโชว์ที่พิเศษจริงๆสำหรับค่ำคืนนี้พวกพี่ๆจัดขึ้นมาเป็นพิเศษเลยคราวนี้^^”
“งั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลา”
“เชิญพบกับโชว์พิเศษจากรุ่นพี่ได้เลย!!!” เสียงกรี๊ดเสียงผิวปากที่ดังขึ้นพร้อมๆกับเพลงจังหวะสนุกทำให้หลายๆคนเริ่มลุกขึ้นเต้น จียงและท็อปออกไปด้านหน้าเวทีก่อนจะทั้งร้องทั้งเต้นไปตามจังหวะสนุกๆของเพลง น้องๆหลายคนกรูเข้ามาเกาะหน้าเวทีอย่างกับเจอดารา-_- แต่ดารากับเดือนมหาลัยก็คงมีค่าพอๆกันมั้ง
“วู้ววววว” เสียงโห่ร้องดังขึ้นเมื่อเพลงแรกจบลง ก่อนที่จังหวะดนตรีใหม่จะดังขึ้นมา ตอนที่เค้ากับท็อปร้องว่าเสียงดังแล้วนะ พอเห็นบอมมี่มาแจมด้วยเท่านั้นแหละเสียงดังกว่าเดิมอีก ยิ่งพอการแสดงจบลงนะพวกรุ่นน้องผู้ชายนี่แทบจะกระโดดขึ้นมาเป็นเค้ากับท็อปแทนเมื่อบอมมี่เอนหัวไปซบไหล่ท็อปพร้อมๆกับที่เอื้อมมือเรียวๆมาจับมือเค้าไว้ แอบใจเต้นผิดสเต็ปไปเหมือนกัน-///-
“เป็นยังไงครับสำหรับโชว์พิเศษโชว์นี้”
“เป็นการรวบรวมเอาคนหน้าตาดีสามคนมาอยู่ด้วยกัน”
“เห็นแล้วอยากไปอยู่ด้วยจัง ฮ่าๆๆ”
“ขอบคุณบอมมี่มากนะครับที่มารวมสนุกกับพวกเรา^^” พวกเค้าสามคนโค้งหัวให้ทุกคนก่อนจะขอตัวลงจากเวทีไป ตอนแรกก็ว่าจะเดินไปนั่งกับพวกคนอื่นที่นั่งอยู่เลยละนะ แต่กลับโดนมือเรียวๆของเพื่อนสนิทกระตุกไว้ซะก่อน
“ไปเป็นเพื่อนฉันก่อนซิ อยากเปลี่ยชุดอ่ะชุดนี้มันหวิวๆไปยังไงก็ไม่รู้-_-” จียงสำรวจชุดของบอมมี่เต็มๆตาอีกทีก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย เพราะไอ้ชุดเดรสสั้นเข้ารูปตัวเล็กโชว์ขาอ่อนมันไม่น่าพิศมัยที่จะให้คนอื่นเห็นซักนิด คือไม่ใช่-_- ไม่ได้หมายความว่าบอมมี่ใส่แล้วไม่สวยนะ แต่ก็แบบหวงไงในฐานะเพื่อนนะ....คือหวงในฐานะเพื่อนได้ใช่ไหม-_-?
รู้สึกเหมือนไม่ได้เขียนนานเลยขัดๆตัวเองยังไงไม่รู้ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณทุกคนที่ยังรอและเป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น